Delen

Renate (38) is huisarts in haar eigen praktijk

“Van mijn opleider leerde ik te kijken naar de persoon achter de klacht en aansluiting te vinden bij diens belevingswereld.”

Zuchtende huisarts

Tijdens mijn huisartsenopleiding zat ik eens tegenover een patiënt die ik niet goed kon helpen. Ze was een Berberse vrouw uit Marokko en ze bleef maar zuchten van de pijn. Uit frustratie begon ik ook te zuchten. Ik kreeg toen op mijn kop van mijn opleider. Hij zei: deze mevrouw heeft pijn in haar lichaam, maar ze heeft de woorden niet om het uit te leggen. Ze is in een vreemd land waar ze de taal niet spreekt, en dan zit er een zuchtende huisarts tegenover haar.

Persoon achter de klacht

Dat moment heeft mijn ogen geopend. Ik ben mijn opleider nog altijd dankbaar. Als je goede zorg wil geven, moet je op zoek gaan naar de persoon achter de klacht en aansluiting vinden bij diens belevingswereld. Pas dan kan je samen naar een oplossing zoeken. In mijn huidige praktijk in Amsterdam Zuidoost heb ik een hele diverse patiëntenpopulatie. Daar heb ik expres voor gekozen, ik vind het interessant om al die verschillende mensen in mijn spreekkamer te krijgen. 

Tijdsdruk

Die manier van zorg verlenen kost tijd en het helpt heel erg als je elkaar kent. Jammer genoeg hebben huisartsen maar tien minuten de tijd voor een patiënt tijdens het spreekuur. Die tijdsdruk ervaar ik als een groot en kostbaar obstakel. Ik denk dat je minder vaak hoeft door te verwijzen als je in het begin meer tijd hebt voor je patiënt.

Doorlopen met klachten

Daarnaast is het heel belangrijk dat patiënten met hun klachten naar de dokter durven gaan. Zeker als het gaat om menstruatie- en overgangsklachten merk ik dat daar vaak een taboe op rust. Daardoor blijven vrouwen soms heel lang met problemen doorlopen waar echt een oplossing voor bestaat.

Aandacht voor diversiteit

Vrouwen hebben sowieso vaker onverklaarbare klachten dan mannen. Dat komt omdat in de medische wereld de witte man lange tijd de standaard is geweest. Onderzoek, diagnoses en medicatie zijn allemaal afgestemd op de witte man. Inmiddels weten we dat het vrouwenlichaam heel anders reageert bij ziektes en op medicatie. Er komt gelukkig steeds meer oog voor die sekseverschillen, en ook voor het feit dat afkomst een rol speelt bij ziekte. Sowieso is het een goede zaak dat er maatschappijbreed meer aandacht komt voor diversiteit. Als er in alle lagen van de medische wereld meer vrouwen en mensen van kleur gaan werken, dan komt dat de zorg ten goede.