Delen
“Goede zorg verlenen betekent: weten dat iedereen verschillend is en mensen vervolgens gelijk behandelen.”
Ooit had ik een cliënt met een migratieachtergrond in de praktijk die psychotische verschijnselen had. Ze betichtte haar huisarts van racisme en ze zei niet serieus genomen te zijn. Ik kan me herinneren dat we die beschuldigingen zagen als symptomen van de psychose. Terwijl later bleek dat er een kern van waarheid zat in haar verwijten.
Ik zie regelmatig dat witte, ‘hoogopgeleide’ patiënten serieuzer worden genomen dan mensen die dat niet zijn. Er wordt net wat harder voor ze gelopen. Onbewust behandelen we mensen die op ons lijken beter dan mensen die anders zijn. Je ziet dat niet alleen in de zorg gebeuren maar ook in de behandeling van Oekraïense vluchtelingen ten opzichte van niet-Europese vluchtelingen.
Als je goede zorg wil geven, moet je je bewust zijn van dat mechanisme. Het kan namelijk niet zo zijn dat een grote groep mensen in Nederland minder goede zorg krijgt, puur omdat ze een andere afkomst, sekse, kleur, gender of seksuele oriëntatie hebben dan de norm.
Ik werk in een praktijk met een zeer diverse populatie. Ik zie wel eens dat stagiairs vanuit de beste bedoelingen eerst tien minuten doorvragen waar een cliënt vandaan komt. Puur uit interesse. Maar als er een wit persoon tegenover ze zit, doen ze dat niet. Voor een patiënt is het niet prettig als een zorgverlener de verschillen enorm benadrukt. Je moet je er wel bewust van zijn, maar in de benadering en communicatie hoef je er niet op te focussen. Goed luisteren en iemand serieus nemen, dat is het allerbelangrijkste. En iedereen gelijk behandelen.